Bij de opmaak van onze duikkalender waren we heel optimistisch en planden we onze jaarlijkse sepiaduik op 19/04. In de voorbije jaren hadden we rond deze periode soms al geluk. Dit jaar waren de temperaturen nog niet voldoende hoog en waren de sepia’s dus nog onderweg. Toch zakten we zoals gepland af naar het Sas van Goes om een sepiaduik (zonder sepia’s) te doen. De weersvoorspellingen waren goed en het getij zat ideaal. Met tien dappere duikers kwamen we, volgens sommige (een zekere PVDB) midden in de nacht aan bij het sas, het was toen 8u30. De zon was nog niet van de partij waardoor het best nog fris was. Sommigen waren hier niet op voorzien.
Christophe, volgende keer dus een jasje voorzien hé dan moet je er niet uitzien alsof je net uit uw bad komt.
Geert Coelus had zijn werk gedaan en de nodig papieren ingevuld. Na de briefing en de verdeling van de buddyparen hadden we rustig de tijd om ons klaar te maken en richting water te trekken. De wind zat wat naar de kant waardoor het zicht in het begin wat minder was. Toch konden we best genieten van het vroege onderwaterleven. Omdat we netjes rekening hielden met het getij konden we mooi met de stroming meeduiken en bracht deze ons tijdens het tweede deel ook netjes terug naar ons vertrekpunt. Intussen was de zon blijkbaar beginnen schijnen en konden we tijdens de terugtocht op ondiepte genieten van het schitterende Oosterschelde-leven. 
Sepia’s zagen we dus niet maar we konden wel geniet van veel slakjes (slanke waaierslak, harlekijnslakjes, …) en op het einde van de duik kwam er als kers op de taart nog een snotolf een stukje meezwemmen.
Zoals reeds aangehaald scheen de zon toen we ons hoofd boven water staken. Hierdoor zag de Oosterschelde er nog aangenamer uit dan dat ze normaal al is. Even nog ons materiaal opbergen en we konden beginnen aan het tweede deel: het BBQ-gedeelte. Peter VDB had zijn Mieke niet mee maar ze had hem wel een BBQ meegegeven. Dank u Mieke. In het zonnetje en uit de wind was het zalig vertoeven. Het vlees werd, na het bakken, netjes verdeeld onder de hongerigen. Samen met een glas, op basis van gerst of druiven, genoten we na van een geslaagde “Sepiaduik”. Ik citeer Carlo: ” ‘k Ben blij dat ik gekomen ben”. Ik ook Carlo.
Ter info: Er zal een “post-sepiaduik” georganiseerd worden wanneer de katjes zijn aangekomen. Misschien hebben we tijdens het grevelingenweekend op 2 mei meer geluk en spotten we er daar.
Bedankt aan alle aanwezigen voor een geslaagde en leutige duik.